آیا واقعا استادای چینی خیلی انتظارات متفاوتی دارن نسبت به بقیه اساتید؟
من خیلی شنیدم که استادای چینی انتظار 15 ساعت کار دارن و محیط آزمایشگاه اونام همش پر چینی هست و...
ممنون میشم از نظرات و تجربیات شما استفاده کنم.
تجربه شخصی من اینه که استادای چینی فرقی با بقیه استادا ندارند. اینجا رابطه استاد دانشجوها خیلی خاکی و صمیمیت ر و بر اساس احترام متقابله.
هر استادی می‌تونه انتظارات متفاوتی داشته باشه ولی در حد معقول! توصیه میشه در روزها و هفته های اول دانشجو و استاد مستقیما با هم صحبت کنند و انتظاراتشون رو از هم بگن: من دوست دارم تو همیشه دانشگاه بیایی و از دفتر اینجا کار کنی، ولی یک روز در هفته هم از خونه کار کردنت مشکلی نداره.... من میخوام استادم توی موضوع من رو کاملا آزاد بذاره و ... . این برای داشتن یک رابطه حرفه ای و سالم خیلی نیازه. بعضی دانشگاه ها مثل unsw برای این کار فرم راهنمای مخصوصی درست کردند تا این کار رو تسهیل کنند. دانشجو در هفته اول این فرم انتظارات رو با استادش پر میکنن.
هیچ کس در استرالیا قانونا نمی‌تونه شما رو مجبور کنه بیش از حد کار کنید. وگرنه شما میتونید به راحتی به دفاتر مربوطه تو دانشکده تون شکایت کنید. توی بعضی فرهنگ‌ها خود دانشجوها یاد گرفتن که بدون وقفه و کل روز کار کنند، اما این لزوما به معنی بازدهی بیشتر اونها نیست. بنابراین اساتید می‌دونن که کار خیلی زیاد همیشه برابر با نتیجه خیلی خوب نیست. البته این رو هم بگم گاهی وقت‌ها خود دانشجو نیاز پیدا میکنه که تا دیروقت کار کنه ولی این باید موقت باشه نه همیشگی.
در روزهای اول شروع دانشگاه یک سری induction برگزار می‌کنند تا شما رو با سیستم دانشگاه و حق و حقوقتون آشنا کنند. اگر احساس کردید استادی داره سو استفاده میکنه سریعا کمک بگیرید کنید چون دانشگاه‌های استرالیا به شدت این مسایل رو جدی می‌گیرند. بدانید که توی دانشگاه‌های استرالیا اساتید قدرت مطلقی ندارند که هر کاری که بخوان شما بدون چون و چرا انجام بدید. بهترین ابزار و دوست شما آشنایی کامل با قوانین و حق و حقوق خودتون هست.
توی هر دانشگاهی یک phd handbook هست که تمامی اینها رو توضیح میده.
سلام نیلوفر جان. همون‌طور که در پاسخ قبل گفتن این مسئله به استاد بستگی داره و ارتباطی به ملیت نداره. بعد هم اینکه روابط استاد و دانشجو در مقاطع مختلف فرم مختلفی داره بنظرم. اگه بخوام تجربه‌ی خودم رو بگم، من در مقطع مستر رشته کامپیوتر و بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ در دانشگاه RMIT ملبورن درس خوندم. طی این دو سال اساتید مختلف با ملیت‌ها و بک‌گراندهای متفاوت و مثلا چینی داشتم. اما اینطوری نبوده که اساتیدی از یک ملیت خاص سختگیرتر باشن یا انتظارات بیشتری داشته باشن. چیزی که بیشتر به چشمم اومد خصوصا در مقایسه با تجربه‌ام در دانشگاه‌های ایران، روابط خیلی خاکی استاد و دانشجو بود تا اون حد که دانشجوها اساتید رو با اسم کوچیک صدا می‌زدن. باز هم تاکید می‌کنم که این ممکنه برای مقطع دکتری صادق نباشه.